Ozorek (ozór) wołowy we własnym sosie

 

•  1 ozór wołowy
• marchewka
• pietruszka
• kawałek selera naciowego lub korzenia (co mamy w lodówce)
• kawałek pora (może być zielona część)
• 1 cebula
• 3-4 łyżki mąki pszennej
• 2 ząbki czosnku
• 2 ziarenko ziela angielskiego
• 2 listki laurowe
• łyżka smalcu lub oleju
• sól, pieprz do smaku

Ozorek namoczyć w zimnej wodzie (najlepiej na noc), pozbywając się w ten sposób nadmiaru krwi. Mięso oczyścić z błonek, wyciąć ślinianki.

W garnku zagotować około 1,5 litra wody, włożyć ozór, zagotować. Zebrać szumowiny, dodać warzywa (marchew, seler, por i pietruszkę) oraz przyprawy (odrobinę soli, pieprzu, 1 listek laurowy, 1 ziarenko ziela angielskiego). Gotować na wolnym ogniu, pod przykryciem, aż mięso będzie miękkie.

Miękki ozór wyjąć na talerz. Zawartość garnka przecedzić przez sito, pozostawiając tylko wywar.

Z gorącego ozora zdjąć skórę (SCHODZI BARDZO ŁATWO). 

Ozorek pokroić w plastry.

Na patelni rozgrzać łyżkę smalcu,  obsmażyć plastry ugotowanego ozorka. Dodać pokrojoną w piórka cebulę i posiekany czosnek, smażyć, aż cebula nabierze szklistego koloru.

Mięso i cebulę przełożyć do rondla. Na patelnię na której smażyło się mięso wlać pół szklanki gorącego wywaru, opłukując patelnię tym wywarem (zbierając cały smak). Przelać zawartość  patelni do rondla z ozorkiem.

Do rondla dodać listek laurowy, ziele angielskie, sól i pieprz. Dolać gorącego wywaru, tyle, żeby mięso było lekko przykryte.

Gotować na bardzo wolnym ogniu (pod przykryciem) około pół godziny. Ozorek powinien być bardzo miękki - taki, że można go kroić łyżką.

Płaską łyżkę mąki pszennej dokładnie wymieszać z kilkoma łyżkami zimnej wody, wlać do gotującego się sosu, cały czas mieszając intensywnie trzepaczką.

Zagotować.

Podawać z ziemniakami lub ulubioną kaszą.